21-03-2023
Ik ben niet echt een pessimist. Maar als ik in zo’n bui ben kan ik heel goed doemdenken. Ik waarschuw u alvast, deze column staat vol met negatieve praat. Maar doemdenken? Nee, helaas de harde realiteit.
Zorgverzekeraars.. fijn dat ze er zijn. In basis een mooi systeem. Maar wat een bureaucratisch geheel! Als ik een aanvraag doe voor een hulpmiddel, moet ik een handtekening regelen van een huisarts. Maar wie is hier de expert op het gebied van hulpmiddelen? En die huisarts, heeft die het niet druk genoeg? Ze geloven mij, de professional, niet op mijn blauwe ogen. En dat terwijl ik hiervoor keurig een HBO diploma heb behaald en keurig in een verslag (wat ik in mijn vrije tijd moet schrijven) verantwoord waarom dit hulpmiddel noodzakelijk is voor het functioneren van de betreffende cliënt.
Dan hebben we het nog niet over de tarieven die wij als zorgverleners krijgen voor ons belangrijke werk. Van inflatie heeft de zorgverzekeraar kennelijk nog nooit gehoord. De tarieven zijn de afgelopen jaren nauwelijks gestegen. Maar ik hoef u vast niet uit te leggen dat ik hier bij de benzinepomp, in de supermarkt en bij het afrekenen van mijn huur wél mee te maken heb. Inflatie kennen ze niet, hoge eisen stellen kunnen ze wel. Zo komt er elk jaar wel iets bij. Een beveiligd verwijssysteem, een abonnement om patiënttevredenheid te meten enz. Hoe houden we de zorg leuk en aantrekkelijk? Misschien moeten we daar eens over nadenken. We hebben zorgverleners namelijk keihard nodig, zeker gezien de vergrijzing en de opdracht om zo lang mogelijk thuis te blijven wonen.
Zullen we de zorg weer aankleden? Patiënten hebben het koud.. en ik inmiddels ook. Gelukkig heb ik geen ambities om miljonair te worden. Én ik vind mijn werk veel te leuk. Dus ik blijf u voorlopig gewoon van dienst! Maar zullen we de zorg weer aankleden? Patiënten hebben het koud.. en ik inmiddels ook!
