12-02-2021
Sneeuw. We konden er afgelopen week niet om heen! Aan de ene kant keek ik ieder kwartier vol enthousiasme en afwachting naar buiten toen de weersvoorspellers een flink pak sneeuw voorspelden. Aan de andere kant was ik ook een beetje huiverig. Brrrr, een dik pak. Koud! “Ach, tegen kou kun je je tegen kleden” zegt mijn moeder altijd! Maar die gladheid, dat vind ik altijd een beetje spannend! Het eerste wat ik deed toen ik zondag ochtend wakker werd was naar buiten kijken. Jep, een dik pak sneeuw! Warme trui aan en gaan. De hond vond dat witte spul prachtig; ze rende en sprong vol enthousiasme. Zelf was ik wat voorzichtiger, want languit op straat liggen zit niemand op te wachten. Zeker niet als het zo koud is! We genoten van het prachtige witte pak door een mooie wandeling te maken. Wat hebben we toch mooie plekjes hier in de buurt. Ook zonder sneeuw is het mooi, maar mét sneeuw is het toch ietsje sprookjesachtiger. Ondanks dat ik niet zo van de kou en gladheid ben, kon ik echt genieten van het prachtige werk van moeder natuur.
Maar na zondag start altijd weer een werkweek. Gelukkig had ik maandag (bij toeval) mijn afspraken online gepland. Ja, de coronamaatregelen en het thuiswerken hebben soms toch ook voordelen! Met man en macht werd er ondertussen gewerkt om de wegen begaanbaar te maken. Gelukkig was het dinsdag best te doen, toen ik naar patiëntafspraken moest. “Verstand gebruiken en voorzichtig zijn”, praatte ik mezelf moed in. Want sneeuw en autorijden is in mijn hoofd geen fijne combinatie. Maar gelukkig ben ik overal gekomen waar ik moest zijn. In de loop van de week ontstond er steeds meer spanning op o.a. social media: zou er nog geschaatst kunnen worden? Jawel, de plaatselijke ijsvereniging had goede hoop en gisteren kwam het verlossende antwoord dat de ijsbaan vandaag open zou gaan. Vanmorgen vroeg uit bed en voor de drukte lekker even geschaatst. Wat was dan lang geleden zeg! De eerste paar rondjes gingen dan ook wat bibberig. Maar volgens mij is het net als fietsen en verleer je het nooit. Daarna weer naar huis en hup aan het werk. Want ja, de zorg gaat door! Ook ondanks corona en ondanks een dik pak sneeuw.
Afgelopen week heb ik ook een beetje extra aan de minder mobiele mensen gedacht. (Al denk ik eigenlijk altijd aan ze, i.v.m. mijn werk ;) ) Ik kwam er een aantal tegen, over de gladde stoep met hun rollator. O jee, als dat maar goed gaat dacht ik. Als ergotherapeut weet ik dat angst om te vallen de daadwerkelijke kans op een val vergroot. Daar denk ik steeds aan als ik de hond uitlaat over het spekgladde fietspad. Zou die dame die daar liep met haar rollator ook bang zijn? Of zou ze dapper denken dat ze het wel red? Ik hoop voor haar het laatste. Angst is geen fijn gevoel. De cursus “zicht op evenwicht” is daar speciaal voor ontwikkeld: het verlagen van de valangst en het leren kennen van eigen grenzen. Het doel ervan is toch blijven bewegen, maar wel ‘op maat’. Dus geen dingen doen die buiten de huidige mogelijkheden liggen (bijv. ramen zemen op een wiebelig trapje), maar ook niet onnodig thuis blijven zitten om het vallen maar te voorkomen. Maar misschien zolang de stoepen verdacht veel lijken op de ijsbaan toch wel even binnen blijven als u wat minder mobiel bent? Doe in ieder geval voorzichtig! En als u wel zo’n stoere stapper bent die de sneeuw trotseert, neemt u dan een boodschapje mee voor uw minder mobiele buren?
De cursus “zicht op evenwicht” wordt i.v.m. de huidige coronamaatregelen niet in groepsverband aangeboden. Natuurlijk kunnen we vragen over valangst en/of valpreventie wel beantwoorden of één op één met u aan de slag gaan om de valangst te verlagen. Dit valt onder ergotherapie en wordt dus vergoed vanuit uw basisverzekering.
Vragen over valpreventie? Of heeft u tips nodig om uw valangst te verlagen? Neem gerust contact op via info@ergotherapie-oostflakkee.nl of 0620892892
