23-03-2020
Corona.. vorig jaar was het nog een lekker fris biertje. Nu is het een grote bedreiging. Voor iedereen. Niemand kan hier omheen. Leeftijd, geslacht, huidskleur of beroepsgroep, het maakt niet uit. Iedereen moet zijn/haar gewoonten aanpassen, iedereen ervaart belemmeringen door dit virus. De één meer dan de ander. Iedereen maakt dit op zijn/haar eigen manier door. De één MOET blijven werken, de ander MOET thuis werken. En ik? Ik doe van allebei een beetje. Ik werk waar het kan, om het zorgstelsel te ondersteunen en noodzakelijke zorg op te pakken. Sommige mensen moet ik helaas teleurstellen en vertellen dat ik over een aantal weken pas weer kom, met anderen voer ik een uitgebreid telefoongesprek in plaats van face-to-face contact. Als ondernemer is dit een spannende tijd. Welke keuze moet ik maken? Waar doe ik goed aan? Het is lastig, omdat vooruit kijken moeilijk is. Niemand weet hoe lang dit duurt en welke maatregelen er misschien nog meer getroffen gaan worden. Maar ook als mens is dit een spannende tijd. Nu ben ik nog gezond, kan ik mijn boodschappen nog doen en de hond uit laten, maar hoe lang nog?
Naast het hamstergedrag en alle mensen die tegen alle adviezen in op een kluitje de natuur intrekken ontstaan er ook prachtige en creatieve ideeën. Bijvoorbeeld telers die hun bloemen niet meer kwijt kunnen op de veiling delen ze uit aan zorgmedewerkers, horeca die moet sluiten delen hun voorraad uit aan de mensen die het wat minder breed hebben, mensen kijken meer om naar elkaar en nemen een boodschapje mee voor een ouder iemand in de straat, massaal worden er prachtige filmpjes gedeeld via social media om elkaar een hart onder de riem te steken, nieuwe liedjes en ideeën ontstaan.
Kortom, in deze ingewikkelde tijd is er ook veel om dankbaar voor te zijn! En nu we toch massaal thuiswerken, hebben we ook meer tijd om daar bij stil te staan. Zullen we dat eens doen? Iedere dag onze zegeningen tellen? Ik maak alvast een beginnetje: ik ben dankbaar, dat mijn naasten in ik tot nu toe nog gezond zijn. Ik ben dankbaar, dat de zon schijnt. Ik ben dankbaar, dat ik een tuin heb waarin ik van de zon en de lente kan genieten. Ik ben dankbaar, voor alle mooie initiatieven die ontstaan. Ik ben dankbaar, dat ik buren heb die naar elkaar omzien. Ik ben dankbaar, dat ik in de zorgsector mag werken.
En niet te vergeten: applaus voor alle mensen in de zorg, de supermarkt medewerkers, logistiek en chauffeurs die supermarkten bevoorraden, vuilnismannen en ? vrouwen, mensen in het onderwijs die er alles aan doen de kinderen toch onderwijs te kunnen blijven bieden, rioolontstoppers, boeren die tenslotte zorgen voor ons voedsel en alle andere vitale beroepen. Maar ook: applaus voor Rutte, Bruins, de Jonge, het RIVM, Ergotherapie Nederland en iedereen die ik vergeet! En vooral: applaus voor jezelf! Als je binnen blijft waar kan en je houd aan de maatregelen! Samen komen we er doorheen.
