27-02-2020
Tijdens een gesprek met één van mijn cliënten sprak ik mijn bewondering voor haar uit. Hoe knap ik het vond dat ze ondanks alles wat ze meegemaakt had zo positief bleef, overal kansen zag en dingen bleef uitproberen. Ze zei: ?Ik moet wel. Ik stond voor een 3 sprong. De 1e weg lag achter me. Deze was afgesloten met een groot hek met prikkeldraad en de brug was opgehaald. Er was geen weg terug. De andere weg ging linksaf. Dit was een vlakke rechte weg, maar deze eindigde in drijfzand. De 3e weg lag aan mijn rechterhand. Dit was een weg vol hobbels, kronkels en kuilen. Maar langs deze weg, stonden mijn familie en vrienden. En deze weg heb ik dus gekozen.?
Ik vond dit zo mooi en beeldend omschreven! En later dacht ik; ja, dit is voor heel veel mensen zo. Veel mensen krijgen te maken met lastige keuzes. En van te voren kun je niet zien hoe lang weg is die je inslaat, of hoe hij eindigt. Keuzes zijn niet altijd makkelijk. En kiezen voor de makkelijkste weg is niet altijd een optie. Komt u op een weg vol hobbels, kuilen en obstakels? Dan hoop ik van harte dat net als bij deze mevrouw uw vrienden en familie langs die weg staan en bereid zijn om met u mee te wandelen.
Natuurlijk helpt ergotherapie oostflakkee u ook graag om te leren om te gaan met deze hobbels en kuilen ten gevolge van uw ziekte of aandoening. Hopelijk kunnen we samen de hobbels minder groot maken en de kuilen minder diep.
