22-05-2025
Onlangs vierden we 80 jaar vrijheid. Iets belangrijks om bij stil te staan. Vrijheid is niet vanzelfsprekend. Het is iets waar we ons allemaal voor in moeten zetten, elke dag. Steeds weer. Op verschillende plekken op de wereld is er oorlog, ook relatief dichtbij. Maar ik denk ook aan discriminatie bijvoorbeeld of polarisatie. En dat komt nóg dichterbij. Dat komt in ons eigen land voor, maar ook in ons eigen dorp en misschien zelfs wel in uw straat of binnen uw familie.
Vrijheid betekent voor mij een leven zonder oorlog. Maar vrijheid betekent ook kunnen zijn wie ik ben of wil zijn. Dat het niet uitmaakt dat ik rossig haar heb, kledingmaat XL, dat ik op mannen val of bij welke politieke partij is zit. Ik wil dat mijn opleidingsniveau of religie er niet toe doen. Ik wil mezelf kunnen zijn, zonder dat anderen daarover oordelen. En zo probeer ik ook naar anderen te kijken: zonder oordeel. We moeten minder denken in “goed of fout”, maar gewoon de mens als mens zien.
Vrijheid betekent voor mij ook kunnen gaan en staan waar ik wil. Gewoon in de auto kunnen stappen en ergens naartoe kunnen (als de Haringvlietbrug niet in storing staat). Kunnen doen waar ik zin in heb. Dingen ondernemen waar ik blij van word. Gewoon eens spontaan gaan winkelen, ergens lunchen of een mooie wandeling ergens maken. Waar en wanneer ik dat zelf wil. Ook zonder dat mensen daar over oordelen.
Maar wat als dit lastig is? Als iemand door een beperking niet kan gaan en staan waar hij/zij wil. Of als iemand niet mee kan draaien in de maatschappij. Of als iemand er anders uitziet door een beperking. Kan diegene ook vrij zijn? Dagelijks hoor ik verhalen van mensen die belemmerd worden in hun doen en laten. Die niet overal naartoe kunnen omdat ze in een rolstoel zitten. Of mensen die beperkt sociale contacten hebben vanwege overprikkeling. En mensen die hun hobby’s niet uit kunnen voeren door pijn of vermoeidheid. Of mensen die niet in staat zijn om te werken door wat voor beperking dan ook. Stuk voor stuk mensen zoals u, jij en ik. Die verhalen hebben impact. En ik? Ik tel dan mijn zegeningen.
Gelukkig lukt het veel mensen om positief te blijven. Daar heb ik veel bewondering voor. Samen gaan we aan de slag om te kijken wat betekenisvol is in het leven van iemand en bedenken oplossingen. Hoe kan het wél? Ergotherapie is denken in mogelijkheden. We kunnen de beperkingen niet wegnemen. Maar ik hoop in ieder geval dat ik met mijn werk die vrijheid een stukje kan vergroten!
