20-02-2025
In mijn werk ben ik altijd bezig met anderen en in de weer voor anderen. Én altijd bezig met problemen, want als er niks aan de hand is heb je ook geen ergotherapeut nodig. Naast problemen mag ik me gelukkig ook vooral bezighouden met oplossingen. Maar voor het leveren van al die inspanningen krijg ik ook ontzettend veel voor terug.
Zo doet het me iets als een patiënt oprecht vraagt hoe het met míj́ gaat. Dat lijkt misschien iets kleins of vanzelfsprekend. Maar in mijn werk ben ik altijd met de ander bezig en niet met mezelf. Door zo’n vraag te krijgen heb ik het gevoel dat iemand mij dan naast therapeut ook ziet mens. En écht gezien worden, je gewaardeerd voelen, dat is voor iedereen fijn toch?
Ook kom ik bij mensen die ontzettend positief zijn, ondanks hun tegenslagen en beperkingen. Ze hebben een enorm vermogen om door te gaan, door te zetten en niet bij de pakken neer te gaan zitten. Van die mensen die het leven nemen zoals het komt en vooral kijken naar wat wél kan. Ze denken in oplossingen in plaats van in beperkingen. Als ergotherapeut doe ik dat laatste ook, maar toch is het anders vanuit de situatie van de patiënt. In de meeste van hun schoenen zou ik niet willen staan. Maar die positiviteit is enorm inspirerend en bewonderenswaardig. Het geeft mij een boost, een boost om te blijven doen wat ik doe. Het helpt me om ook positief te blijven en in oplossingen te denken en anderen weer te inspireren.
Ook kom ik bij veel ouderen en zie ik dus ook veel voorbeelden in oud worden. Bij de één gaat dit vrij soepel (letterlijk en figuurlijk), bij de ander wat meer met hobbels en bobbels (soms ook letterlijk). Hulp moeten aanvaarden en toch regie willen behouden, super ingewikkeld allemaal. Toch zijn er mensen die dit kunnen. En dan hoop ik altijd maar dat dat mij ook lukt op mijn oude dag. Ik vraag hen wel eens naar het geheim. De antwoorden zijn heel uiteenlopend. Van blijven bewegen tot elke dag een woordzoeker maken. Van verse groente eten (of juist drop) tot vrijwilligerswerk blijven doen. Maar het meest gegeven antwoord is denk ik toch wel: positief denken. Die wilde ik u toch nog even meegeven!
Ik breng mijn patiënten heel veel: goede adviezen, de nodige begeleiding, empathie en dat stukje extra service. Maar ik krijg er gelukkig ook veel voor terug. En zo verzamel ik wijze levenslessen. En ik krijg er nog voor betaald ook. Ik heb het mooiste beroep van de wereld.
