18-07-2024
Vakantie hebben, dat zorgt bij mij altijd voor ontwenningsverschijnselen. Ik kan er nog niet helemaal inkomen. Niks doen maakt me chagrijnig en hobby’s geven niet de voldoening die ik zou verwachten. Er zit een soort onrust in mij. Toch even in de mail kijken, gewoon de telefoon opnemen etc.
Ik vier deze vakantie thuis. Geen probleem, ik kan me altijd prima vermaken. Ik heb nog stapels ongelezen boeken, kilometers garen die gehaakt willen worden, wandelschoenen die graag naar buiten willen en een oven die graag wil bakken. Maar ja, die onrust in mij… gelukkig duurt dat maar ongeveer 3 dagen. Daarna is mijn hoofd ‘uitgeschakeld’ en kan ik wat beter ontspannen. Eindelijk genieten van meer tijd hebben voor hobby’s, of gewoon even helemaal niks.
Toch blijft het ook voor mij makkelijker gezegd dan gedaan. Practice what I preach. Zorgen voor een goede balans, voldoende ontspanning, de batterij opladen, durven kiezen voor jezelf. Investeren in wat energie geeft en ‘nee’ kunnen zeggen tegen alles waar je geen zin in hebt. Even helemaal niks moeten…
Makkelijker gezegd dan gedaan. De kernwaarden van mijn praktijk zijn niet voor niks toegankelijk, betrokken en deskundig. De zorg draait door. We werken tenslotte met mensen. En een beperking of aandoening gaat niet met vakantie. Daarom wil ik er zijn voor de mensen. Het liefst het hele jaar door. Als je werk je hobby is, hoef je nooit te werken. Maar heb je dan wel of geen vakantie nodig?
