20-05-2024
Vorige week maandagochtend had ik enorme buikpijn. Ja, van de buikgriep. Maar ook van het feit dat ik afspraken met patiënten moest afbellen. Dat vind ik altijd heel vervelend en doe ik alleen bij hoge uitzondering. Als therapeut ben ik er om mensen te helpen, dan kun je zelf niet ziek worden toch?!
De pijn werd iets verzacht toen in de loop van de dag duidelijk werd dat het halve eiland leed aan buikgriep. Ook een aantal patiënten die ik af moest bellen waren zelf ook niet in staat om te komen. Het was het gesprek van de week. “Jij ook?” “Jaaa ik heb het ook!” Of: “ik heb het ook gehad”. En degenen die het niet gehad hadden kenden allemaal wel iemand die het had. Zo’n uitbraak verbroederd dan toch soort van. Ik moest weer terugdenken aan de coronapandemie. Boodschappen voor elkaar doen, soep brengen bij de buren, het omzien naar elkaar. Maar het heeft ook een keerzijde. De paniek die toeslaat is en het egoïsme wat daarbij naar boven komt.
Een rare gewaarwording. Iemand roept dat het drinkwater onveilig is en binnen de kortste keren zijn de schappen in de winkel leeg. Ik ben overigens niet gaan hamsteren, zo ver kon ik niet bij de toiletpot vandaan. Maar zullen we de ander ook gewoon iets gunnen? Ik gun iedereen schoon drinkwater, genoeg wc papier en vooral geen buikgriep!
